مثلی قدیمی می‌گوید: انسان حیوانی است آشپز؛ پر بیراه نیست، با پذیرفتن این مثل تمام مقدمات آن را نیز پذیرفته‌ایم، اعم از هنرمند بودن انسان، زبان یا اندیشه داشتنش و ابزارمند بودن آن. لازمه حیوان آشپز بودن تخیلی است که گویا در بین دیگر حیوانات وجود ندارد. این انسان است که با هنر و علم خود آب، خاک، هوا آتش را در هم می‌آمیزد تا خود را به رشد و لذت برساند. انسان کشف می‌کند تا دانه برنج را در زمانی خاص بارور کند، پرورشش دهد، از آن مراقبت کند تا در زمانی خاص برداشتش کند، آنگاه به شیوه‌ای خاص آن را به ماده‌ای خوراکی مبدل سازد، با آب و آتش درآمیزدش و در کنار کشفیات دیگرش با آدابی خاص صرفش کند.
یکی از ایده‌های اصلی راه‌اندازی این فروشگاه معرفی آشپزی به ویژه به سبک مازندرانی آن بود، برنج و دیگر مواد خامی که در شمال کشور کشت مي‌شود از مواد اصلی آشپزی شمالی و ایرانی‌است، از این رو به واسطه سنت دیرینه خانودگی‌مان تصمیم گرفتیم محصولات کشت شده خود و دیگر هم‌ولایتیانمان را به صورت اینترنتی به فروش برسانیم تا این‌گونه دست واسطه‌ها را که بلای جان بازار و تولید ملی شده‌اند نیز کوتاه کنیم.
کارخانه شالیکوبی رمضانی حدود هشتاد سال پیش در روستای قراخیل از توابع قائمشهر (شاهی و علی‌آباد سابق) راه‌اندازی شد. آن زمان دستگاه‌های مورد استفاده به واسطه نیروی انسانی یا آب به گردش در می‌آمدند؛ اودنگ یکی از رایج‌ترین آن‌ها بود که به کمک آن پوست شالی را از برنج جدا می‌کردند یا بواسطه آن برنج را به آرد مبدل می‌ساختند. جداسازی دانه‌های شالی از ساقه‌های آن نیز اوایل به کمک اسب و پاروهای چوبی صورت می‌گرفت، اما بعدترک ماشین‌های دیزلی (کمباین) به کمک کشاورزان آمد. از آن زمان تا به حال در تلاش بودیم تا از بروزترین تجهیزات در فرآوری برنج بهره ببریم.
محصولاتمان همگی با نام تیمجار به فروش می‌رسد. تیمجار در زبان مازندرانی "محل رویش دانه‌های برنج" است؛ تیم به معنای دانه و جار که همان زار است فی‌المثل در شالیزار. امیدواریم تا رویشی باشیم برای بهبود وضعیت کشاورزی در منطقه.
پی‌نوشت: آن مثل کهن از خودمان بود
دیدگاه خود را بنویسید